Kitap Stanford Üniversitesi psikologlarından Lewis Terman’ın 92 yıl önce (1921) başlattığı bir araştırmaya dayanıyor. Meslek hayatı boyunca zeki çocukların, evlatlık çocukların ruhsal gelişimi üzerinde çalışan Dr. Terman bu uzun soluklu çalışmasında ilkokul yaşlarında -hepsi sınıfının en zekisi olan- 1500 çocuğu inceliyor. Neşeli ve iyimser çocuklar mı başarılı olur, uzun yaşar, ağırbaşlı ve durgun olanlar mı? Ben kendi adıma neşeli ve iyimser gruba şans verirdim ancak Terman çocukları aksinin doğru olduğunu gösteriyor; ilkokul çağında ağırbaşlı olanlar daha uzun yaşıyorlar. 

Dr. Terman 1956 yılında vefat ediyor. Bu kitabın yazarları da onun çalışmaya başladığı çocukların hayatını mercek altına alıyor. Çoğu altmışlı yaşlarda vefat eden bir kısmı 90’lı yaşlarını geçen bu çocukların bazılarının neden uzun yaşadığını bulmaya çalışıyorlar. Bu arada hepimizin bildiği bazı genellemelerin aslında yanlış olduğunu (ömrü uzatmadığını) görüyoruz. Tercüme iyi değil buna karşın iri puntolarla yazılmış, okunması kolay bir kitap. Sağlıklı ve uzun yaşam konusunda yazılmış -en iyi- kitaplardan biri olduğunu söyleyemem. Okuru konuya ısındırmak için hazırlanmış anketler de biraz eğreti duruyor.