İlk iki sayfayı okuyunca hemen internete girip yazarın başka eserleri var mı diye baktım. Sonra kendi kendime, bir romanın güzel olup olmadığı iki sayfa okuyarak anlaşılır mı diye sordum. Geçen ay size tanıttığım Blink adlı eserde, teniscilerin servis atarken çift hata yaptığını önceden anlayan bir adamın hikayesi vardı. Kendisine nasıl anladığı sorulduğunda net bir cevap veremiyor ama % 99 doğrulukla topun ağa takılıp takılmayacağını söyleyebiliyor. İlk iki sayfada ne okudun da romanın güzel olduğunu anladın derseniz ben de net bir şey söyleyemem ama bir şekilde anladım.  

Kısa, anlaşılır cümleler hoşuma gider. Ben de romanlarımı öyle yazmaya çalışır, neredeyse her cümlede meramımı daha kısa anlatabilir miydim diye kendimi sorgularım. Kısacası yazım tekniği hoşuma gitti. Bir de duygular… 67 yaşında çok şey yaşamış, çok şeyi de yaşamamış bir erkeğin duyguları… Petterson çok samimi anlatıyor. Rol yapmıyor, rol yazmıyor… Anlatılanların gerçekliğinden bir an bile şüpheye düşmüyorsunuz. Kurgu değil de sahiden başından geçmiş olaylar gibi. Belki beni inandırmayı başardığı için hoşuma gitti yazdıkları… Ne hakkında olduğundan bahsetmeyeyim, okuyunca göreceksiniz. Norveç-İsveç sınırında kar yağdığını ve nehirde kuğuların yüzdüğünü bilin yeter.