Bir konuyu A’dan Z’ye derinlemesine inceleyen kitaplar moda oldu. Sağlık konuları revaçta… Yazmak için doktor olmanıza gerek yok, Google başına geçmeniz ve biraz sabırlı olmanız yeterli. Kendinizde veya yakın aile fertlerinden birinde gözlemleyeceğiniz bir örnek de varsa işiniz tamam. Bu kitabın yazarı da psikiatr değil ama çocukluktan beri anksiyeteden çok çekmiş, doktor doktor dolaşmış, onlarca ilaç denemiş. (Anksiyete konusunu psikiatrların çoğundan iyi bildiğini düşünüyorum.) Kitabın adı “Anksiyetenin tarihi” olsaydı daha iyi olurdu. Bu tip kitaplarda konuyla ilgili araştırma yaparken ne güçte bir mercek kullanılacağına iyi karar vermek lazım. Yazar anksiyetenin tarihine biraz fazla dalmış. Bundan 2000 yıl önce kim ne dedi, 1000 yıl önce kim ne dedi, 80 yıl önce kim ne dedi, uzat gitsin. Kitabın 191 ve 192. Sayfalarında psikitatrların nasıl hastalık uydurduklarını birinci elden nakleden kısım harika. Alıntı yapmadan geçemeyeceğim. Pskiatrlar tanılarını ellerindeki kılavuz kitaba göre koyarlar. DSM III denen bu kitapçığın hazırlama ekibinde bulunan bir doktor anlatıyor: “Böylece panik bozukluk doğmuştu. İçilen şarap miktarı arttıkça, masadaki psikiyatrlar meslektaşlarından birinin panik bozukluğu olmamasına rağmen her zaman kaygılı olduğundan söz etmeye başladılar. Böyle biri nasıl sınıflandırılırdı? Yalnızca genel bir endişesi mi vardı? Öyleyse yaygın anksiyete bozukluğu denilebilir miydi? Sonra da hastalığa isim konulmasının şerefine kadeh kaldırıldı. Ve bunu takip eden otuz yıl boyunca tüm dünya bu hastalık üzerine veri topladı.”  Vah "Yaygın anksiyete bozukluğu" tanısı konulan hastaların haline... 

6. bölümden sonra antidepresan ilaçlar ve yan etkileri anlatılıyor, çok doyurucu buldum. Anne çocuk ilişkisinin mercek altına alındığı ayrılık anksiyetesi bölümü de çok güzel. Sonuç olarak psikolojiye ilgi duyuyorsanız, size anksiyete veya depresyon teşhisi konulduysa, bir şekilde ilaç kullanıyorsanız okumanızı tavsiye ederim.