Ay Sarayı

Yazar: Paul Auster

Konu : Roman

Y.Evi: Can Yayınları

Puan :

  Sıcak bir yaz gününde koca bir külah dondurma şahane gider. Hatta ikinci bir tane daha yiyebilirsiniz. Peki, ya üçüncü? Ay Saati arka arkaya okuduğum üçüncü Auster romanı oldu. Tabi ki sıkılmadım, ama dördüncüden önce-şimdi Brooklyn Çılgınlıkları’nı okuyacağım- arada başka bir yazarı okumaya karar verdim. Böylece ağzımın tadı değişecek ve Auster’in çilekli dondurma lezzetindeki romanlarının tadını daha iyi alabileceğim. Daha önce okuduğum iki romanı Timbuktu ve Karanlıktaki Adam’dı. Neden bilmem Auster’in romanlarını her sahnesi zevkle izlenilen sitkomlara benzetiyorum. “Friends” in karşısına oturduğunuzda güleceğinizi bilirsiniz Auster okuğudunuzda da zevkle okuyacağınızdan emin olabilirsiniz. Romanların hepsinde her adımda karışınıza değişik karakterler ve o karakterlerin kendi öyküleri çıkıyor. Yan karakterlerin öyküleri o kadar güçlü oluyorki bazen ana hikâye gölgede kalıyor. Bunu eleştiri getirmek adına değil değil bir zenginlik olarak söylüyorum. Auster’in bir özelliği de (en azından okuduğum romanlarında) “kötü karakter” kullanmaması. Belki de sitkoma benzetmemin nedeni budur, romandaki karakterleri (çoğu kaçık da olsa) bir şekilde seviyorsunuz. Ay Sarayı, 18 yaşındaki Marko Stanley Fogg’un hayatından bir kesit anlatıyor. Kendisi, sevgilisi, annesi, dayısı ile ilişkilerini öğreniyor tekerlekli sandalyede yaşayan ihtiyar bir kaçık ile tanışıyorsunuz. Roman’ın son kısmı biraz hızlı gelişiyor, sanki editörünün “uzun oluyor biran önce bitirsen iyi olur” önerisini kabul etmiş gibi bir hava var... Öyle veya böyle Ay Sarayı okunması gereken bir roman.