Ateistler İçin Din

Yazar: Alain De Botton

Konu : Eğitsel

Y.Evi: Sel

Puan :

ALAIN DE BOTTON İsviçreli bir yazar. Kendisi bir ateist oluyormuş. Kitabın alt başlığı da “Bir İnanmayanın Din Kullanım Kılavuzu.” (Bir inanmayan dini nasıl kullanacaksa?)  Gazetelerden kitabın ilk baskısının Türkçe yapıldığını okudum. Bu şerefi bize bahşeden yazarın kitabında “İslam” dan da bahsetmesini beklerdim ama etmiyor. Konu ettiği dinler Hıristiyanlık, Musevilik ve Budizm. Aslında ağırlıklı olarak –içten içe hayranlık duyduğu- Hıristiyanlıktan bahsediyor, methiyeler düzüyor. (İslam’a değinmemesinin nedeni tereciye tere satmak korkusu olabilir.)       Yazar, ateistlerin dine ait her şeyi kötüledikleri ön fikriyle yola çıkmış. Oysa aklı başında bir ateist din kurumunu A’dan Z’ye kötülemez. Dawkins bile havaya savurduğu küllerin içinde birkaç kıvılcım olduğunu kabul eder. Ateistler toplama çıkarma yapıldığında, dinlerin eksilerinin artılarından fazla olduğunu söylerler o kadar. Botton Bey, dinsel kurumları ve insani duyguları tek tek ele alarak (kilise, ikonlar, şefkat, yardımseverlik vb.) dinlerin faydalarından ve modern insanın dinsel kurumların yerine müzelerden başka bir şey koyamadığından bahsediyor. İnsanın “Kardeşim madem bu kadar iyi sen neden papaz veya imanlı bir Hıristiyan olmuyorsun?” diye sorası geliyor. Bu söylemiyle, her gün karşılaştığımız, telefonsuz/televizyonsuz, gözden ırak bir köy yaşamının ne kadar güzel olduğundan bahseden ama apartman dairesinden ayrılmayan bir şehirliye benziyor.           Kitap sıkıcı mı? Hayır. Resimleri de var, okuması kolay. Bir şey öğrendin mi derseniz. Evet, çok güzel bir şey öğrendim, size de aktarayım: Musevilerin kutsal kitabı Tevrat’ın ne sıklıkla cinsel ilişki kurmamız gerektiğini kurala bağladığını biliyor muydunuz?  “Çalışmayan erkekler her gün. Gündelik işçiler haftada iki kez. Eşek sürenler haftada bir kez. Deve sürenler ayda bir kez. Denizciler altı ayda bir” (Mishnah, Ketubah, 5:6) Bir de işsizlikten şikayet ediyorsunuz…