Sufizmin temelinde kazanma hırsından, dünya gailesinden sıyrılmak vardır. İster satıcı ister alıcı olsun elindeki malın fiyatı/değeri için kavga edenler sufi olamaz. Bilim sevdalıları da aynı sufiler gibi dünya gailesinden sıyrılmış kişilerdir. Sufiler, zahirde sergilenenin önemli olmadığını bildikleri için mümkün olduğunca sade giyinir, sade yaşarlar. Bilim adamı deyince de aklımıza ütüsüz pantolon, eski bir gömlekle dolaşan saçı sakalı birbirine karışmış insanlar gelir, onlar da aynı sufiler gibi görüntüye değil içeriğe önem verirler. Bir sufinin gözünde yaşam-ölüm, bu dünya-öbür dünya farklı kavramlar değildir. Yaradanın büyüklüğü karşısında kendi küçüklüklerinin farkındadırlar. Bilim adamı da evrendeki her şeyin görüntünün ötesinde birbirine benzer atomlardan ve elementlerden oluştuğunun farkındadır, zengin patronun, köşe başındaki dilencinin, bahçedeki çiçeğin, sokaktaki köpeğin aynı atom ve moleküllerden oluştuğunu bilir. Ve gene bilir ki farklı olan canlılar değil atom ve moleküllerin hiyerarşik yapılanmasıdır. Bizi biz yapan aminoasit ve nitratlar evrende (ve dahi gezegenlerde ve göktaşlarında) aynen mevcuttur. Sufilerin hepimizin büyük “BİR” e ait olduğuna inandığı gibi bilim adamları da hepimizin büyük patlamadan açığa çıkan hidrojen ve elementlerden ibaret olduğuna inanır.  Hepimiz sonuçta BİR’e gideceğiz. Bizi oluşturan elementler gelecekte bir yıldız patlaması ile evrene dağılacak. Atomlarımız da ölü yıldızımızın (dünya) patlamasıyla galaksimize dağılacak, başka yıldız sistemlerine geçecek. Bugün doğan bir çocuk bize yeni bir başlangıç gibi gelse de aslında evren kadar yaşlıdır. Onu meydana getiren atomlar büyük patlamadan beri var, bugüne kadar çok uzun yollardan geçip milyarlarca kez şekil değiştirdiler, bundan sonra da şekil değiştirmeye ve bizim gezegenimiz yok olduktan sonra başka gezegenlerin başka dünyalarının parçası olmaya devam edecekler. Öldüğünüzde ister toprağa gömülün, ister yakılın, yok olmazsınız. Doğarken birleşerek sizi oluşturan atomlar ve elementler bir süreliğine birbirinden ayrılır, bazıları evrende başıboş dolaşırken bir kısmı başka bir organik bileşiğe katılır. Bildiğimiz anlamda “hayat” bitiyor gibi görünse de aslında biçim değiştirerek devam eder.