Afyon Bolvadin’de kalbinden bıçaklanan gence müdahale eden doktoru duymuşsunuzdur. Kızanlar da oldu, babacan ve samimi tavırlarından hoşlananlar da... Ben bu olayın farklı bir yönüne değinmek istiyorum.

            Doktorluk, “günah keçisi” olarak ilan edilmeye uygun bir meslektir. İftarda on tane dolmayı arka arkaya yuttuktan sonra “kalbim sıkıştı” diyerek hastaneye koşan Osman efendinin oğullarının aklına babalarına kızmak gelmez. Başta doktor olmak üzere acil servis personeline saldırmak onlar için daha kolaydır.

            Gazetelerde her gün okumaya alıştığımız klinik basma, doktor dövme hadiseleri doktorların hasta bakarken kendilerini güvende hissetmemelerine bu da mesleki performanslarının düşmesine neden oluyor. Hekimler hastaya müdahale ettikten sonra herhangi bir suçlamaya maruz kalmayacaklarından emin olmak isterler. Son günlerde “Daha donanımlı” bir hastaneye nakledilirken yolda ölen veya sevk edildiği dördüncü hastanede vefat eden hastaların sayısının artmasının nedenlerinden birisi de doktorların kendilerini riske atmak istememesidir. Bolvadin’deki genel cerrah meslektaşımızın asıl takdir edilmesi gereken yönü de budur; ölmek üzere olan gencin yakınlarına “Ben kalp cerrahı değilim Afyon’a gidin” demek veya “Hastaya bir şey olursa başım belaya girer, sicilim lekelenir” diye düşünmek yerine hastaya müdahale etti. İyi ki de etti, gencecik bir hayat kurtuldu...

            Cerrah arkadaşımız acaba neden bu riske girdi?

            Ameliyathanedeki kameralara bakılırsa pek çok faktör etkili olabilir ama ben başka bir noktaya dikkatinizi çekmek istiyorum. Gazeteye verdiği röportajdan anlaşıldığı kadarıyla meslektaşımız o bölgede bir aile hekimi gibi çalışıyormuş. Kalbinden bıçaklanan gencin babasını ve yakınlarını tanıyor, bazılarını daha önce ameliyat etmiş. Ben hasta yakınları ile olan tanışıklılığının meslektaşımızın kendisini daha sorumlu hissetmesine neden olduğunu düşünüyorum. Doktor arkadaşımız bu yüzden mesleki geleceğini tehlikeye atma pahasına o genci kurtarmak istemiş olabilir.

            Tüm ailenin aynı hekime gitmesinin pek çok faydası vardır. Bir kere yukarda verdiğim örnekte olduğu gibi hastasının bir başka hastasının yakını ve onun tavsiyesi ile geldiğini bilen doktor hastaya daha dikkatli davranacaktır. Dikkat! Hastanın zengin veya fakir olması genellikle doktor için önemli değildir. Buna karşılık çat kapı gelen Ahmet’le, daha önce pek çok hastasını gördüğü bir ailenin ferdi olan Mehmet’in doktor karşısındaki itibarı aynı olmaz. Doktor bilir ki Mehmet’e koyacağı hatalı bir teşhis, vereceği yanlış bir ilaç bütün ailede duyulacak, Mehmet’in memnun kalması da keza tüm aile tarafından takdir edilerek hasta potansiyelinin artmasına neden olacaktır.  

            Ailenin genetik yapısının doktor tarafından bilinmesi de çok önemlidir. Dayısının HDL kolesterolünün düşük olduğunu ve erken kalp krizi geçirdiğini bildiğimiz bir gence sigarayı bırakması için daha çok ısrar ederiz. Ablasının intihar ettiğini bildiğimiz bir lise öğrencisinin depresif ruh hallerini daha çok önemseriz.

            Sonuç olarak; zor durumlarınızda her şeyden önce sizin sağlığınızı düşünecek ve sizin için gerekirse mesleki geleceğini riske atacak bir doktorunuz olsun istiyorsanız tüm ailece gittiğiniz, sizi tanıyan, bilen bir doktorunuz olmasına dikkat edin.